صبور باش

وقتی که حجاب ابرهای انبوه،آسمان را

نهان میدارد

و راه که برآن گاه نهاده ای دشوار میگردد و ناهموار

باری ، صبور باش

و چون انکه بر آن میکوشی بر نمیدهد

هنگام که گرفتگی پیشانی بر گ 1000 شادگی لب

فزونی یابد

و ان لحظه که میپنداری همه چیز فرو میپاشد

آری،صبور باش

نومیدی اگر گاه به دل نشیند، چه باک

دست از طلب نباید داشت

که خورشید همواره در آسمان است

پیوسته در جایی میدرخشد

دست فراز دار،به جان بکوش

پرده های ابر بدر

و پیوسته به خاطر نگهدار:

هر روز به تمامی فرصتی دیگر است

تنها بردباری پیشه کن به اطمینان

که بخت همواره یار تو خواهد بود

کولین مک کارتی

پ.ن:باید ممنون باشم از دختر عموم که این کتاب رو سال ۸۳ برام به عنوان هدیه تولد گرفت.....

شعرهایی که خیلی وقتها امید رو هم حتی در من زنده کرده.

پ.ن۲:پست قبلی من هیچ ربطی به حال و روز الانم نداره.من این مطلب رو ۳ ماه قبل نوشتم  و الان خدا رو شکر خوبم....

در پست ویژه عید حال و روز این ۱ سال رو براتون مینویسم و روزهای که بر من گذشت .....

همیشه گفتم اگر اتفاقی برای من افتاده باعث شده که من به خدا نزدیک تر بشم ولی این بار اتفاقاتی که افتاد باعث شد من بیشتر و بیشتر به خودم نزدیک بشم....

الان حال و رزوم شبیه رنگ بالای وبلاگم

ترکیبی از رنگهای صورتی...نارنجی...قرمز ...زرد و آبی